درباره معضل کتاب و کتاب خوانی حرف های زیادی شنیده ایم.بیشترشان همان حرف های کلیشه ای همیشگی بوده اند.اکثرا چرت و پرت . بعضی وقت ها چیز های خوبی هم درموردش نوشته میشود اما خیلی کم.این یکی اما،موضوعات پراکنده ای در این باب است که نظرات شخصی نویسنده است و بعدا شاید خودش هم نخواهد این هارا بخواند:
1.چند روز پیش یکی از اقوام لطف کردو به عنوان عیدی خواست به همه بچه ها کتاب هدیه بدهد.خودش میگفت تمام کتاب ها را از طرف مقر کتاب هدیه میدهد.مخصوصا برای من کتابی اورده بود جدا از بقیه.برای یک انتشاراتی معروف بود و خود کتاب هم بار ها اسمش به گوشم خورده بود.کلبه ی عمو تام هریت بیچر استو.کتاب ژانر کلاسیک بود و من اصلا رابطه ی خوبی با کتاب های کلاسیک ندارم.ولی خوشحال بودم که حداقل رویش مهر مقر کتاب!نخورده بود.شاید ندانید مقر کتاب چیست و کجاست.ولی سعی کنید خودتان از اسمش حدس  بزنید.کتاب های بقیه،کتاب های غریبی بودند.تاریخ مستطاب امریکا که از اسمش هم بیطرف بودنش معلوم بود:) و غیره.بعدا سر فرصت نشستم کتاب را باز کردم و سعی کردم سرنخی مبتنی براین پیدا کنم که ان کتاب در مقر کتاب چه کار میکرد.کتاب را که باز کردم فهمیدم.درباره ی سیاه پوستی مذهبی که برای ازادی تلاش میکند و خود نویسنده هم یک کاتولیک سرسخت بود.نمیخواهم درباره ی کتاب یا نویسنده نظر بدهم.کتاب،کتاب بسیار خوبیست و نویسنده هم انسان ارزشمندی بوده است.ولی موضوع غیر قابل تحمل بودن دسته بندی کردن کتاب ها از طرف مقرکتاب بوده است.دلم میخواست به ان اقوام بگویم که این چه کاریست.شماکه کار ارزشمندی در مقر کتاب انجام میدهید کمی  وا بدهید.به جایی که بروید دست بچه های دبستانی "پسران قابیل فرزندان دوزخ بدهید"که اخرش با بریدن سر قهرمان داستان تمام میشود و تمامش درباره ی جنگ شیعه و سنی ست.چیزی که بچه ی در ان سن حتی دغدغه ی ان را هم ندارد و بیشتر حالش را از هر چه کتاب است به هم میزند،بروید چند جلد مجموعه ی هری پاتر را به شان بدهید.اگر این هم توقع زیادی ست،(به خاطر فضای سکولار کتاب).برویدداستان های ژول ورن را به او بدهید تا بخواند.تا حداقل ذهنش با تخیلات سفر به فضا پر بشود نه با اینکه چگونه همه ی ادم های دنیا را مسلمان کنیم.احتمالا با سر بریدن!
2.ده تا کتاب را با هم نخرید!چند وقت پیش رفتم، فکر کنم اخرین بخش از کتاب "سرلوحه ها"ی رضا امیر خانی را باز کردم و با شوق وذوق لیست صد تا کتابی را که پیشنهاد داده بود بررسی کردم و ان هایی که فکر کردم خوشم میاید را یادداشت کردم و رفتم ان هاییشان را که پیدا کردم خریدم.اولین بار بود که چندین جلد کتاب با ژانر های متفاوت را با هم میخریدم.امدم و با شوق ان هارا در کتابخانه ام چیدم وبه خودم گفت حداکثر تا سه ماه دیگر همه شان را میخوانم. الان که بیشتر از سه ماه از ان موقع گذشته ست دارم هنوز اولی را تمام میکنم.به خودم قول دادم دیگر هرگز تا وقتی همه ی کتاب های کتابخانه ام را نخواندم کتابی نخرم.لیست همین کتاب های نخوانده ام را اینجا مینویسم که بعدا که خواندمشان  یادم باشد بیایم درموردشان بنویسم،شاید شما هم بخواهید بخوانید:
بیگانه ----آلبر کامو
بالاتراز هر بلندبالایی---- جی.دی.سلینجر
امریکا ----فرانتس کافکا
دنیای نورا ----یوستین گاردر
ریگ روان----استیو تولتز
برتری خفیف----جف اولسون
3.درمورد نقد کردن یک کتاب من خیلی فکر کردم.چند وقت پیش میخواستم درمورد کتاب جز از کل استیو تولتز مطلبی بنویسم ونظرم را درموردش بگویم.با خودم گفتم که ایا من که هیچ سوادی در زمینه ی نقد ادبیات ندارم،ایا حق دارم که این کار رو بکنم؟این یک جور حرف مفت زدن درمورد موضوعی که هیچ سوادی درش ندارم محسوب نمیشود؟ولی بعد از یکم نظرات این و ان را خواندن به این نتیجه رسیدم که زمانی ما حق نداریم نظر بدهیم که موضوع،موضوعی علمی باشد و ان وقت است  که حرف زدن بدون اگاهی از اعداد و ارقام و خود ان علم هیچ ارزشی ندارد.ولی زمانی که کتاب برای مخاطب عام نوشته شده است ما مخاطب عام حق داریم صرفا درمورد چیزهایی که به ما مربوط میشود نظر بدهیم.مثلا تاثیر گذاری کتاب چه قدر بود و از این قبیل.
***این که اون پست هنوز نوشته نشده به تنبلی نویسنده برمیگرده:))))
4.کتاب نان فیکشن خواندن کار سختیست.اصولا ما موضوعات را درقالب داستان بیشتر میگیریم و یادمان میماند.و صد البته که خواندن داستان بسیار لذت بخش تر است.ولی اکثر اوقات یک کتاب نان فیکشن نسبت به یک کتاب داستانی با همان قدر قطر نکات بیشتری را که به شان نیاز داریم به ما یاد میدهد.سخت است ولی به صرفه تر است.همانقدر زمان میگذاری ولی بیشتر یاد میگیری.من دارم سعی میکنم این کتاب هارا بیشتر درکتابخانه ام جا بدهم.
5.از دایره راحتی خودتان بیرون بیایید!از اولین کتاب هایی که من وقتی بچه تر بودم خواندم،کتاب های هری پاتر بود.بعد از خواندن آن ها هر کتابی را که باز میکردم و خوشم نمیامد مثل بچه ای که به اغوش مادرش پناه میبرد میرفتم و کتاب های هری پاتر را باز میکردم و برای چندمین بار ان ها را میخواندم.به قولی برای اینکه بشورد و ببرد:)بدون اغراق من هرجلد مجموعه ی هری پاتر را بیشتر از شانزده بار خواندم و بعضی را بیشتر از بیست بار.شاید بخشی اش به خوب بودن کتاب ربط داشت ولی فقط بخش از ان.بیشترش به خاطر اینکه میترسیدم کتابی جدید را باز کنم و خوشم نیاید.تا اینکه یک روز دستم خورد و تمام PDFهای هری پاتر پاک شد.از ان به بعد مثل بچه ی ادم رفتم سراغ بقیه ی کتاب های خوب.شما منتظر پاک شدن یا گم شدن کتاب های موردعلاقه تان نمانید.
6.صحبت PDFشد.لطفا شما این کار بدی که من قبلا انجام میدادم را انجام ندهید.کتاب را بخرید یا حداقل اگر نسخه ی دیجیتالش را میخواهید بالایش پول بدهید.موسیقی را میشود یک جوری توجیه کرد ولی کتاب را نه. خواننده کنسرت میگذارد ولی نویسنده چه کار کند؟
خلاصه اینکه کتاب معضل طفلک عصر ماست.حرف درموردش زیاد میزنیم.ولی کافی نیست.خیلی حرف ها هم درموردش میزنیم که کم ان هم زیاد است ...
کافیست روزی بفهمیم اخرین چیزی که برایمان برای تنها نماندن،میماند، کتاب است...
 پی نوشت:برای بیطرف بودن،مقر کتاب گاهی کتاب های خیلی خوبی از نویسنده های خوبی مثل رضا امیرخانی هم هدیه میدهد.
پی نوشت 2 :داشتم برای این پست دنبال عکس میگشتم که جمله ی زیبایی را درمورد کتاب دیدم ولی متاسفانه نفهمیدم جمله از کیست:
                                                  ملتی که کتاب نمیخواند باید تمام تاریخ را تجربه کند...